Е, в 90-те години началото, пребивавах студент в Германиа и Австриа, но и там не можех да ги пропусна тиа Теми с осмаци, в големите метрополии, доколкото ги е имало.
Ако си макар и абс. минимално автофен, не може да не ти направи впечатление, комбото на бодито на италианска кола, с моторен шум като некаква американска кола.
Таиа странност на комбинациата на вид/акустика, кара всеки да помни рандевуто с 8-32.
Имаше и една Тема 8.32 в пловдивски автосалон някъде около 2006-7 година. Тогава мислч, че струваше около 10000 лева.
Преди две, три години излезе една невероятно запазена Тема с Ферари осмак в Холандия и беше на съвсем приличните 8000 евро.
В ден днешен, хубавите бройки са доста по-скъпи.
За пореден пък споменавам и Хари Меткалфи и неговия канал в ютуб Harry's Garage.
Ето какво мисли той по темата 8.32 :
Хм, интересно таиа Пловдиската каква цветова гама е била, и с какви номера регистрациа...
Повечето на Софииски номера биаха Тициано червени, с бежов или кафеникав кожен салон.
Имаше обаче и една черна с бежава алкантара.
3а Хари, както винаги гледа в подробности и проникновено колите, но и с мекота в отношението, от дистанциата на времето.
Ако го беше правил теста преди 20-30 години, по времето на активната му автожурналистика, убеден сам, че штеше да е по-критичен.
Като беше новата Темата 8-32 всички в уест автомедиите критикуваха колата.
Не бил много силен мотора (особено на фона на другите нишови спортисти от средната класа, като 500Е, М5, и особено и Лотус Омега), шасито било смотано с тежка предница, имало торк стиар от предното предаване, качеството на и3работка било италианско,
и т.н.
Но от дистанциата на времето, и критиците почнаха да приемат 8-32 като това, което е.
А именно, очарователен леко странен Ексекутив салон, идеален при умерено междуградско и магистрално каране.